2014

Yeni yıldan dileğim nedir, bir düşüneyim.

O kadar fazla birikmiş dileğim var ki, gerçekleşmediği halde tekrarladığım, yeni bir dilek bulamıyorum 2014 için.

Şöyle bir kafamızı temizlesek de rahatlasak mesela. Hayal etsenize, kafanızın içindeki bütün sorunları, alakasız düşünceleri, kafa karışıklıklarını saçmışsınız yere, çöpe atıyorsunuz gereksiz her detayı. 

Böyle diyorum da, odamdaki çekmecelerden bile kaç sene öncesinden kalmış, ne işe yaradığı belli olmayan eşyalar çıkıyor. Asla da atmaya kıyamıyorum. 'Bu elbet bir gün işime yarar.' 

E peki, yarasaydı bu kadar uzun bir zaman zarfında zaten yaramaz mıydı? Niçin durup duruyor orda, doluluk yaratıyor, yeniye yer kalmıyor, tıkıştırmak zorunda kalıyorum? Düzgün saklayamadığım için yeni eşyalarım da çabuk eskiyor. Ne bileyim, 6 sene önce, çocuk yaşta çok sevdiğim ama şimdi üzerime olmayan bir kazağım, lise eteğim, absürd bir tükenmez (ama tükenmiş, belli) bir kalem... Nedir işlevleri? 

Sanki o kazağı atarsam, bütün çocukluğum bir anda yok olacakmış gibi mi geliyor nedir. Size de oluyor mu böyle?

Hayat da böyle bir şey değil mi? Belli bir kapasitesi olan, ama eskiyi içeride tuttukça bir türlü yeni fikirlere, objelere, insanlara, duygulara yer bulamadığımız bir küme. 

Neleri atmak lazım kafadan? Hiç öyle uzun bir keşfe çıkmadan, cesur ve radikal bir şekilde, tabir caizse çatır çutur, patır kütür bir şekilde, işe yaramayan, vadesi dolmuş, tükenmiş, insanı yoran fikirleri, sadece Facebook listesinde bulunup onun dışında bir iletişim kurulmayan insanları, yıl olmuş, arayıp sormayan eski arkadaşları, kalbini kıran eski sevgiliyi, çocukluğundan kalmış mükemmel bir balerin olma hayalini...

Hepsini at.

Odanı düzenle, düzenlerken de hayal et, bu fikirlerden kurtulduğunu. 

Hafiflemiş hissediyor musun?

Ben de öyle.

Hepimize sağlık, mutluluk ve şans dolu bir yıl diliyorum.