Liberal Arts, kesinlikle izlediğim en tatlı, en mutluluk ve huzur verici romantik filmdi. İlk öpücük bile bu kadar şeker ve narin, öyle düşünün. Zamanı atlamak istemenin, genç olmayı sevmemenin ve kendini çağın dışında hissetmenin verdiği yalnızlığı alıp, çöpe atıyor Josh Radnor. Hem oyunculuğuyla, hem de o melül melül bakışlarıyla tahminim bütün kız arkadaşlarımı etkileyecektir kendisi.
Sadece basit bir romantizm değil, derin ve anlamlı diyaloglar da insanın kendini sorgulamasını ve 'Yalnız değilim, yaşasın!' diye sevinç cümleleri kurmasını sağlıyor. Elizabeth Olsen gibi şirin bir kızcağız ile insan kendini özdeşleştiriyor, ne yalan söyleyeyim.
Bir daha bir daha izleyip, özellikle şu resmini hazırladığım sahnede içimin yağlarını eriten bu filmi, siz değerli okuyucularıma gönül rahatlığıyla tavsiye ediyorum efenim.
Bir de ufak bir spoiler veriyorum: Film istediğim gibi bitmiyor :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder